Hindin

Ware schoonheid overstijgt verre de normale definitie. Het is een eigenschap die uit de wereld van het Licht komt, en die niet kan worden waargenomen door de alledaagse waarneming. Ze is dus niet subjectief, zoals de meeste mensen geneigd zijn te geloven, behalve dan in de persoonlijke, voorbijgaande betekenis van de individuele smaak. Ook stijgt zij verre uit boven de vorm, want zij toont ons de goddelijke grootheid, die zich in de liefde manifesteert. Dat is iets wat de menselijk ziel slechts korte, grandioze momenten kan waarnemen, want dan gaat het verloren in de intuïtie van de uitgestrektheid, waardoor de schoonheid in de eeuwige aanwezigheid van de schepping tot uitdrukking komt. Daarom heeft de grote Kunstenaar ons de vorm geschonken. Met behulp daarvan kunnen onze zintuigen wennen aan deze schoonheid, die een spontaan gevolg is van Zijn liefde. Als je verbaasde blik valt op een landschap of op een lachend gezicht, als je blik rust op ogen die je de schoonheid van de ziel laten herkennen, en als je die bijzondere beroering gewaarwordt, die de zintuigen in verwarring brengt, laat dan je gevoel los. Want de schoonheid kan je door onbekende bewustzijnstoestanden heen in de wereld van het Licht dragen, daar wordt je bewogenheid tot gebed.